Podziel się z innymi:
2012-05-15
Najczęstsze problemy diagnostyki i terapii dotyczące chorych na astmę w podeszłym wieku
Źródło/Autor:
Bernard Panaszek
Astma oskrzelowa w podeszłym wieku stanowi złożony problem etiopatogenetyczny i kliniczny, który od niedawna przyciąga uwagę klinicystów, próbujących powiązać dane, wynikające z badań klinicznych i molekularnych. Próby uporządkowania różnic patogenetycznych i klinicznych zaowocowały sformułowaniem przez Wenzel i Lötvalla hipotez dotyczących fenotypów i endotypów astmy oskrzelowej, w których wiek jest również czynnikiem różnicującym poszczególne fenotypy i endotypy choroby...
Zobacz dalszy ciąg: Zaloguj się i przeczytaj pełną treść artykułu
Zarejestruj się
Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się bezpłatnie i otrzymaj dostęp
do:
- niekomercyjnego biuletynu informacyjnego Goniec Medyczny. Trzy razy w tygodniu otrzymasz przegląd najbardziej interesujących informacji ze świata medycyny i farmacji,
- pełnych tekstów artykułów z wybranych polskich i zagranicznych czasopism naukowych,
- aktualnego kalendarza zjazdów, konferencji, szkoleń i innych wydarzeń medycznych.
Przeczytaj także:
Około jedna trzecia wszystkich osób w wieku 65 lat i starszych upada przynajmniej raz w roku.
W podeszłym wieku jedną z częstszych przyczyn zaparć wtórnych są przyjmowane leki.
Najważniejszym elementem bezpiecznego i długoterminowo skutecznego leczenia bezsenności przewlekłej w wieku podeszłym jest kompleksowe postępowanie niefarmakologiczne.